Eğitim Sistemlerindeki genel problem bence öğrencilerde yarattığı standartlaşmadır. Bu standartlaşmaya çanak tutanlar arasında ilk akla gelenler sıralanacak olursa, eğitim sistemi, sistem kurbanı öğrenciler ve öğretmenler. Peki nedir bu "eğitimsel kurban" olayı? İngilizcede "Educational Victim" olarak geçen kelime özet anlatımıyla, öğrencilerin kendi istekleri yerine sistemin istediklerini öğrenmesi ve kendini sistemle özdeşleştiren bireyin kendi başına birşey öğrenememe durumudur.Okullarda verilen ödevler sınav sistemleri ve almakta zorunlu olduğumuz bizim ilgimizi çekmeyen dersler, bizleri birer eğitimsel kurban haline getiriyor.
Son yıllarda ne kadar televizyon izliyorsunuz bilmiyorum. Şahsen ben hiç izlemiyorum. TV izlediğim anlar daha önceki yazımda belirttiğim gibi güzel bir futbol maçı ve kahvaltı yaparken açık duran kanaldan ibaret. TV kültürü benim için yüksek hızlı internet bağlantısıyla birlikte, TV'nin bana karşı olan platonik aşkına dönüştü. Ben ise eski sevgili. İzlediğim zamanlarda ise ben TV'nin trip atan sevgilisiyim.
Şimdi teknolojiye karşı bir insan olarak algılanmak istemem ama şu arabada kullanırken son model, teknoloji harikası telefonlarınızı cebinizde tutun arkadaşım, abilerim, ablalarım. Türkiye olarak seviye atladığımızı göstermek istediğinizi biliyorum.Telefonla konuşmaya bile doğru düzgün ceza kesilmediği güzel ülkemde yol boyunca trafiğin ortasında telefonla oynamanın elbette ki cezası yok. Aslında var ama yok.
Güzel Türkiye'm ne hallere geldi. Başlığım biraz film ismi gibi ama gerçek hikayedir. Sabah 9'da girip 12'de bir sınavdan çıkıp 1'de başka bir sınava girdiğimi bilirim.Şöyle arkama yaslanıp geçmişe bir baktığımda ulan ne çok sınav var, ne çok sınava girmişim diyorum. Bazen sınavlar arasında dolaşırken sınav kardeşliği oluşurdu. Başka sınavda gördüğün insanları diğer sınavda da görürdün. Türkiye'deki öğrenciler ve yeni mezunlar denildiğinde sanırım biz Türklerin aklına sınavlardan başka bir şey pek gelmiyor.Yabancılar için ise ucuz işçilik tabiiki.Her neyse konumuz ucuz işçilik değil zaten.Bugün sınavlar hakkında konuşacağız hep birlikte.
Kime göre neye göre belirliyoruz ki bu normallik ya da anormallik durumunu? Bir kitabı ya da kullanma kılavuzu felan varsa söyleyin alıp okuyacağım. Ya da bir kişi yazsın da öğrenelim neymiş bendeki anormallikler.İnsanlara kulp takmakta üstümüze yok.Özellikle şu zamanlarda bunun daha da arttığını sezinliyorum, gözlüyorum.
"Sevgilim tam bir öküz beni
anlamıyor" serzenişlerini sürekli duymamak mümkün değil.Çok az insan vardır ki benim hiçbir sevgilim, eşim ya da arkadaş bile olabilir öküz değildi diyebilen.Kız erkek farketmez ama daha çok erkeklere söylenen öküz, odun, hödük vb sıfatlar aslında sizinde hoşunuza gidiyor.Dışarıya ne kadar yakınırsanız yakının içinizde o kişinin öküzlüğü kabul edin ki sizi hoşnut ediyor.
